پیش‌بینی سازگاری زناشویی براساس انسجام خانوادگی، مهارت‌های تصمیم‌گیری و حل‌ مسأله و مهارت‌های مقابله

زمینه و هدف: امروزه به دلیل افزایش طلاق درجامعه و مقابلة با آن شناسایی عوامل مؤثر درکنارآمدن زوجین با مشکلات زناشویی و حل تعارض اهمیت فراوانی دارد. از این‌ رو هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی سازگاری زناشویی براساس انسجام خانوادگی، مهارت‌های تصمیم‌گیری و حل‌مسأله و مهارت‌های مقابله است. روش بررسی: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان متأهل مقطع ابتدایی شهرکرج در سال تحصیلی 94-93 بود که از میان آنان براساس جدول مورگان 358 نفر به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپنیر (1976، DAS) و به‌منظور سنجش انسجام خانواده، مهارت‌های تصمیم‌گیری وحل مسأله و مهارت‌های مقابله از مقیاس فرایند خانواده سامانی (2005) استفاده شد. داده‌ها از طریق همبستگی پیرسون و رگرسیون گام ‌به ‌گام تجزیه ‌و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در سطح معناداری 01/0>p،‌ انسجام خانوادگی، مهارت‌های تصمیم‌گیری و حل مسأله، و مهارت‌های مقابله باسازگاری زناشویی معلمان رابطه معناداری دارند و همچنین نتایج رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که به‌غیرازمهارت‌های مقابله که اثر معناداری در معادله رگرسیون نداشت، دو مؤلفه انسجام خانوادگی، ومهارت‌های تصمیم‌گیری وحل مسأله باهم 4/45 درصد از واریانس سازگاری زناشویی را تبیین می‌نمایند. نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که انسجام خانواده و مهارت‌های تصمیم‌گیری و حل مسأله توانایی پیش‌بینی سازگاری زناشویی را دارند. از ‌این‌ رو با تقویت و بهبود متغیر‌های پیش‌بین در بین زن و شوهر می‌توان در جهت زندگی سازگارانه‌ و مقاوم‌تری برای زوجین قدم برداشت. واژگان کلیدی: سازگاری زناشویی، انسجام خانوادگی، مهارت‌های تصمیم‌گیری و حل مسأله، مهارت‌های مقابله